Buddleja (Scrophulariaceae)
Buddleja is bij ons in Nederland algemeen bekend als de vlinderstruik. Het geslacht bestaat uit meer dan 140 soorten bloeiende planten die endemisch zijn in grote delen van Azië, Afrika en Zuid-Amerika. De naam Buddleja is afkomstig van de dominee Adam Buddle (1662-1715), hij was een Engelse botanicus en rector die zich heel erg in deze planten heeft verdiept.
Wij hebben de volgende soorten in de tuin (gehad)
Buddleja kleinii
Buddleja kleinii is een struik die voorkomt in de nevelwouden van Zuid-Brazilië, met name in de oostelijke regio's van de Serra Geral in de staten Santa Catarina en Rio Grande do Sul. De plant groeit op hoogtes tussen de 1200 en 1650 meter, waar het koel en vochtig is. Deze plant wordt ongeveer 1 tot 2,5 meter hoog en heeft donkere, geribbelde schors. De takken zijn licht vierkantig en bedekt met een zachte beharing (tomentose). De bladeren zijn smal en elliptisch, met een harige onderkant. De bloemen zijn klein, wit en groeien in compacte clusters. Ze bloeien in het voorjaar en zijn belangrijk voor lokale bestuivers. Buddleja kleinii komt alleen voor in zijn natuurlijke omgeving en wordt niet vaak gekweekt. Zijn beperkte habitat in nevelwouden maakt het een interessante soort voor conservatie-inspanningen
B. loricata
Inheems in Zuid-Afrika en Mozambique. Groeit op hoogtes boven de 1800 meter. De struik zal een hoogte bereiken van 4 meter. Buddleja loricata bloeit met witte bloemen met een geel hart. Update 11/11/2017 Deze plant is volledig winterhard bij ons in de tuin.
Buddleja weyeriana ‘Honeycomb’
Deze vlinderstruik heeft de grootste en sterkst geurende gele bloemen. Buddleja weyeriana 'Sungold' is een Nederlandse cultivar die door Fa. P.G. Zwijnenburg, Boskoop in 1966 door Rinus Zwijnenburg werd gevonden en benaamd. Deze cultivar is eigenlijk net zo mooi als de Amerikaanse 'Honeycomb'.
Deze Buddlejas hebben het helaas niet gered bij ons in de tuin, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het bij u niet lukt
B. crispa var. farreri
Dit is een variëteit van Buddleja crispa verzameld in Kansu, China door Reginald Farrer in 1915. Deze vlinderstruik is bladverliezend en bloeit op het hout van het vorige jaar. De bloei vindt plaats in april. Update 11/11/2017 Helaas was deze plant niet winterhard bij ons in de tuin
B. lindleyana
Inheems in Japan, deze vlinderstruikt bloeit met warmpaarse bloemen die aan de buitenkant bedekt zijn met een zilverachtig "poeder". De bloemtrossen kunnen meer dan 40 cm lang worden. Update 11/11/2017 ivm herindeling van de tuin, hebben wij deze plant niet meer in de tuin staan.
Verzorging:
Een warme standplaats op de volle zon, verder stelt de Buddleja weinig eisen.
Vermeerderen
Alle soorten wortelen makkelijk met een zachthout topstek, onder mist.
Halfverhoute stek 6-10 cm lang met of zonder hiel in het midden van de zomer.
Verhoute stek 15-20 cm lang, met op zijn minst 3 knoppen in de herfst tot vroege winter
Winterhard:
Buddleja salgina is bij ons net niet winterhard gebleken.
Buddleja crispa var. farreri is bij ons net niet winterhard gebleken.
Buddleja ’Silver Anniversary’ is winterhard (niet afgebeeld op de pagina).
Buddleja weyeriana ‘Honeycomb’ is winterhard.
Buddleja alternifolia is winterhard.
Buddleja loricata is winterhard.
Buddleja lindleyana is al meer dan 15 jaar winterhard in de tuin van Ronald Houtman.
Verkrijgbaarheid:
Update:
Buddleja saligna en B. crispa var. farreri heb ik uit de tuin gehaald wegens niet winterhard
Persoonlijk vind ik Buddleja loricata de mooiste soort die wij gehad hebben. De plant heeft hier sierlijk blad en de plant bloeit al in het voorjaar
